Amasya’da bir lokantada garson olarak çalışan M.D., işten ayrıldıktan sonra resmi tatillerde çalıştığını iddia ederek, fazla mesai alacaklarının tahsili için dava açtı. İşletme sahibi S.H. ise iddiaları reddetti. Mahkeme, lokantada çalışan tanıkları dinleyerek fazla mesai yapıldığına karar verdi. Karara itiraz yapılmamasıyla hüküm kesinleşmiş oldu. Ancak Adalet Bakanlığı kanun yararına bozma talebiyle Yargıtay 9. Hukuk Dairesine gönderdi.
“FAZLA MESAİ YALNIZCA TANIK BEYANLARI ESAS ALINARAK HESAPLANAMAZ”
Daire heyeti, fazla mesai taleplerinde imzalı bordroların dikkate alınması gerektiğine vurgu yaptı. Kararda, ilk derece mahkemesinin, fazla çalışma ücretine ilişkin olarak kurmuş olduğu hükme esas bilirkişi ek raporunda işçinin fazla çalışma ücretinin hatalı bir şekilde, yalnızca tanık beyanları esas alınarak hesaplandığına, imzalı ücret bordrolarına itibar edilmediğine dikkat çekildi.
“FAZLA ÇALIŞMA ÜCRETİNİN HESAPLANMASINDA ÜCRET BORDROLARI ESAS ALINIR”
Fazla çalışma ücretinin hesaplanmasında işçinin imzalamış olduğu ücret bordrolarının da esas alınması gerektiğine vurgu yapılan kararda, şu ifadeler kullanıldı: “Nitekim, imzalı bordroda yazılı olan fazla çalışma süresinden daha uzun sürelerle fazla çalışma yapıldığı iddiası işçi tarafından ancak yazılı delille ispat edilebilecektir. Mahkemece bilirkişi ek raporundaki hesaplamalara itibar edilerek fazla çalışma ücreti hüküm altına alınmıştır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, tanık anlatımlarına göre davacının son brüt ücretinin 2 milyon 475 bin 84 lira olduğu ve haftada 28 saat fazla çalışma yaptığı belirlenmiş, bu verilere göre hesaplama yapılmış ise de imzalı ücret bordrolarının dikkate alınmaması hatalı olmuştur. İşçinin gerçek ücretinin bordroda belirtilen miktardan daha yüksek olması mümkündür. Ancak bu halde dahi, imzalı bordrodaki fazla çalışma süresini aşacak şekilde fazla çalışma yapıldığı iddiası ancak yazılı bir delil ile ispatlanabilir. Böyle bir yazılı delilin bulunmaması halinde, bordrodaki fazla çalışma süresi ile bağlı kalınarak gerçek ücret üzerinden fazla çalışma alacağı hesaplanmalı, bordrodaki ödeme miktarı mahsup edilerek sonuca gidilmelidir. Mahkemece bu ilke ve esaslar gözetilmeden karar verilmesi hatalı olup, kanun yararına temyiz isteğinin bu gerekçe ile kabulü gerekmiştir.”
